"Młody Jeleń". Rzecz o tym, jak poszłam na żywioł.

To praca z cyklu... co będzie, to będzie...
Ostatecznie wyszło tak...

Na początek poznajcie się bliżej poprzez kilka detali ;-)

A teraz jeszcze kilka szczegółów i ujęć w trakcie powstawania pracy.

Jak już wspominałam jeleń, w pierwszej odsłonie, powstał przy Wielkanocnym stole. Skorzystałam ze wzoru Julki z bloga Jednoiglec. Z tym, że uszyłam go ręcznie.

Wykorzystałam zestawienie tkanin, które same w sobie bardzo mi się podobają, choć to zupełenie nie moja gama kolorystyczna. Uszyłam dziczyznę i... odłożyłam, bo zupełnie nie wiedziałam, co z nią dalej zrobić.

Do czasu, gdy postanowiłam, że z jelenia zrobię użytek (uszytek) szkoleniowy.  Przyznam szczerze, że do końca nie miałam pomysłu na całokształt tej pracy, więc po prostu poszłam na żywioł. Szyłam, co mi igła pod rękę naniosła ;-) Zwyczjanie poszalałam.

Najpierw trochę porysowałam.

Potem "pomalowałam" ciemnobrązową nitką i w międzyczasie zastanawiałam się, co zrobić z tłem. Wpadły mi do głowy esy-floresy przypominające wijące się pnącza. Zaczęłam od rogów, bo wydawały mi się najmniej plastyczne. Właściwie niespecjalnie zastananawiałam się nad wzorem. Po prostu "rysowałam". 

Kształty postanowiłam powielić na tle. Nie chciałam przesadzić z wymyślnymi motywami, bo tkanina ma już ładny i dość bogaty wzór. Użyłam dwóch odcieni zieleni, zbliżonych nasyceniem barw do tkaniny. Trudno ująć ten efekt na zdjeciach przodu, ale już na odwrocie owszem. Efekt cieniowania. Z pewnością wykorzystam jeszcze nie raz.

Po wypikowaniu tła wróciłam do jelenia. Czegoś mu brakowało. Poprawek i kolejnych muśnięć igłą nie było końca :-) Dobrałam jeszcze dwa odcienie nici i jelonek dostał kolejne warstwy futra w odcieniu jasnego brązu i beżu. Ostatecznie niektóre "słoje" z tkaniny przebijają przez pikowanie i zaburzają nieco zarys ciała, ale przełknęłam to pamiętając, że chciałam freestyle ;-)

Na koniec uznałam, że rogom też należy się jeszcze małe "pociągnięcie" jaśniejszym brązem.

Na tym etapie odłożyłam jelenia na jakiś czas. Odetchnęłam i po kilku drobnych poprawkach odpuściłam, bo pewnie mogłabym tak bez końca. 

Ostatecznie uznałam, że będzie to poduszka. Na tył wykorzystałam te same tkaniny. Chciałam jednak mocniej wyeksponować tą z motywem drewna. Myślę, że to dobra decyzja.

W ramach ciągłego doskonalenia warsztatu, zamiast lamówki wymyśliłam sobie... wypustkę. Samo zrobienie wypustki to pikuś, ale wszycie z całą pewnością wymaga wprawy. Podsumowując... bez prucia się nie liczy ;-)

Niestety  dopiero w trakcie pikowania zauważyłam, że zszywając ręcznie poszczególne elementy topu wbijałam igłę w zbyt dużych odstępach. To spowodowało, że szew jest bardzo luźny i widać go. Trudno muszę z tym żyć. Dziś już udoskonaliłam technikę i w kolejnych uszytkach nie ma takich "perełek" :-)

Podsumowując. "Młodego Jelenia" wykańczałam z myślą "albo to spartole albo coś wyjdzie". Wyszło coś. I jestem z tego dumna. Mimo, że nie idealnie, to moim zdaniem jest ok.
I dlatego zgłoszę poduszkę do konkursu Hello Sunshine u Gosi z Quilts My Way.
Muszę to zrobić jak najszybciej, ponieważ domyślam się, jakie jeszcze cuda pojawią się do końca sierpnia i z każdą kolejną pracą tracę rezon. Zresztą sami zobaczcie. 

Ja zdecydowałam się na kategorię" Quilting". 

Na zakończenie dodam, że trakcie pikwania przypomniałam sobie o pracy jednej z moich patchworkowych idolek. Karolina z B-Craft, popełniła niedawno piękną folkową sarnę. Chciałam uciec od ewentualnych podobieństw. Nie chciałam kopiować. Baaardzo kusiło mnie żeby ponownie zajrzeć, porównać. Siłą się powstrzymałam... i dobrze, bo ostatecznie okazało się, że moja praca jest daleka klimatem (i wykonaniem) od Sarny autorstwa Karoliny :-)

Do zobaczenia. Mam nadzieję, że niebawem.
Basia.